Nawożenie kukurydzy fosforem i potasem

Wymagania pokarmowe kukurydzy są stosunkowo wysokie. Dotyczy to nie tylko azotu, ale również pozostałych składników odżywczych – w tym przede wszystkim fosforu i potasu. Okazuje się jednak, że odpowiednie nawożenie tymi dwoma makroskładnikami wcale nie jest tak proste, jak może się początkowo wydawać; wiele zależy od początkowej ilości potasu i fosforu w glebie, jej odczynu czy nawet rodzaju przedplonu. 

Konieczna ilość makroelementów dla kukurydzy na ziarno 

Do wyprodukowania 1 tony ziarna z adekwatną ilością słomy, kukurydza uprawiana na ziarno będzie potrzebować: 

-ok. 30 kg azotu, a także tyle samo potasu w przeliczeniu na K2O;

-ok. 12 kg fosforu w przeliczeniu na P2O5;

-ok. 4 kg siarki;

po 10 kg magnezu oraz wapnia odpowiednio w przeliczeniu na MgO i CaO. 

Do tego należy pamiętać o uregulowaniu odczynu gleby. Jak łatwo się domyślić, zbyt niskie pH (poniżej 5,5), może w znacznym stopniu utrudnić przyswajanie składników odżywczych. Dlatego jeżeli planujemy uprawiać kukurydzę na glebach zakwaszonych, koniecznie należy je wapnować jeszcze przed wysianiem przedplonu, tak aby odczyn gleby był przynajmniej lekko kwaśny, a najlepiej obojętny. Wapnowanie tuż przed siewem kukurydzy może nie przynieść oczekiwanych efektów. 

Oczywiście im gleba jest bardziej zasobna w makroskładniki jeszcze przed siewem kukurydzy, tym lepiej. Odpowiednio dobrany przedplon pozwala na podniesienie zasobności gleby, w konsekwencji na ograniczenie kosztów, które należy ponieść podczas późniejszego, przedsiewnego i pogłównego nawożenia. 

Rola fosforu w uprawie kukurydzy 

Na glebach lekkich fosfor pod kukurydzę podaje się przed siewem, pod wiosenne uprawki, najlepiej w postaci nawozów dwu- lub wieloskładnikowych. Możliwe jest również dostarczenie fosforu w siewie rzędowym, w bezpośrednie sąsiedztwo nasion. Jako że ten pierwiastek przemieszcza się w glebie dość wolno, ważne jest, aby nie znalazł się zbyt głęboko. W przeciwnym wypadku nierozwinięte korzenie młodych roślin nie będą miały do niego dostępu, a co za tym idzie, nie rozrosną się w optymalny sposób. 

Z kolei gdy planujemy uprawiać kukurydzę na glebach ciężkich, nawożenie fosforowe warto przeprowadzić już jesienią, przed zimową orką. 

Potas a kukurydza

 W uprawie kukurydzy potas odpowiada za prawidłową gospodarkę azotową oraz wodną. Jako że system korzeniowy tej rośliny jest mocno rozwinięty, krótkotrwałe, okresowe niedobory wody nie są jej zbyt straszne. Tym niemniej zaniedbanie nawożenia potasem na glebach niezbyt zasobnych w ten makroskładnik może w zasadzie uniemożliwić młodej kukurydzy jakikolwiek rozwój – przede wszystkim ze względu na znaczne utrudnienia w pobieraniu i przetwarzaniu azotu. Dlatego w tym przypadku, podobnie jak w przypadku fosforu, nawożenie warto przeprowadzić: 

-na glebach lekkich – wiosną, przedsiewnie;

-na glebach cięższych – jesienią, pod orkę. 

Jaki nawóz wybrać pod kukurydzę?

To, jaki nawóz pod kukurydzę zostanie wybrany, zależy od wielu czynników. Zasobność gleby, termin siewu, odmiana ziarna czy warunki glebowe oraz pogodowe to tylko kilka z nich. Generalnie przyjmuje się, że pod kukurydzę można bez większych przeszkód stosować nawozy dwu- lub wieloskładnikowe, oczywiście odpowiednio uzupełnione dolistnymi nawozami mikroelementowymi.